Merry Christmas and a Happy New Year!
Door: Tamara
Blijf op de hoogte en volg Tamara
15 Januari 2016 | Thailand, Ko Pha-Ngan
De reis door Vietnam, Cambodja en Laos zit erop en het is nu tijd voor het laatste gedeelte van onze reis, het zuiden van Thailand. De laatste 3 weken zullen we naar een aantal eilandjes van Thailand gaan. Aangezien we nog niet veel strand hadden gezien, keken we hier ook enorm naar uit. Het is wel een vreemd idee om de feestdagen hier, in plaats van thuis, te vieren. Maar het lijkt ons ook heel bijzonder.
Na de lange reis vanuit Vientiane komen we op eerste kerstdag in het begin van de middag aan op het eiland Koh Phi Phi. Wanneer we op de pier lopen, staan er allemaal mannetjes van verschillende resorts te gillen. Ineens zie ik een bordje van ons resort. Na even gewacht te hebben werden we met een longtail bootje naar ons resort gebracht. We bleken dus helemaal aan de andere kant van het eiland te zitten. Het resort was heel rustig en mooi en we hadden een heel hoog boomhutje. Met nog spierpijn in onze kuiten van de grotten, kostte het behoorlijke moeite om steeds naar boven te lopen. Maar ach we hebben wel mooi uitzicht vanuit ons boomhutje ;)
We hadden voor kerst met een groep mensen afgesproken die we eerder deze reis in Vietnam en Cambodja ontmoet hadden. We gingen in de avond wat met elkaar eten en natuurlijk wat drankjes doen. Aangezien we aan de andere kant van het eiland zaten moesten we een longtail bootje als taxi naar het drukkere gedeelte van het eiland nemen. Bij de pier was het drukke leven met restaurantjes, winkeltjes en barretjes. Gelukkig was het maar ongeveer een kwartiertje naar de pier, dus we zaten er zo. De eigenaresse van ons resort vertelde dat er in de avond en nacht ook gewoon longtail bootjes terug varen naar het resort, dus daarover hoefden we ons geen zorgen te maken. We wisten in welk hostel een aantal mensen van de groep sliepen, dus we liepen daarheen om ze weer te ontmoeten. Het was super leuk om ze weer te zien en nadat iedereen omgekleed was gingen we wat eten en drankjes doen. Mijn kerstmaal was niet heel bijzonder, aangezien ik helaas weer erg last had van m'n maag. Ik houd het voorlopig even bij droge rijst, want ik wil niet weer zo ziek worden als op Koh Rong.
De avond was erg gezellig en rond 02.30 uur liepen we terug naar de pier om een longtail boot naar ons resort te nemen. De bestuurders van die bootjes deden erg moeilijk en vroegen bizarre prijzen. Gelukkig wilde één man het voor minder doen en we stapten in. Vijf Amerikanen moesten ook naar een resort naast ons, dus we besloten om met één boot te gaan. Meteen merkten we dat het behoorlijk waaide. Vooral toen we een stukje verder op zee kwamen. De zee werd echt enorm onrustig en de bestuurder had moeite om te sturen en de boot onder controle te houden. Ik had meteen door dat dit geen prettige rit zou worden en ik wilde zo snel mogelijk naar ons resort. De wind werd steeds erger en de zee steeds onrustiger. De golven sloegen echt over het bootje heen, we gingen alle kanten op en de bestuurden riep ineens dat we onze reddingsvesten aan moesten doen. Oké, dit is nu echt niet grappig meer, want de bestuurder is nu zelfs lichtjes in paniek. De Amerikanen in ons bootje hadden we ondertussen bijna verzopen, want die waren alleen maar hysterisch aan het doen en zaten te gillen naar elkaar. Niet veel later riep de bestuurder ineens dat we van de boot af moesten springen en wel nu...Er sloegen hele hoge golven het bootje in, we sprongen met onze telefoon boven ons hoofd het water in en binnen een paar minuten zonk het bootje. We moesten ongeveer nog 400 meter naar de kant zwemmen en de golven waren echt hoog. Gelukkig kwamen we veilig, maar enorm geschrokken, aan op het strand. Het bleek het resort van de Amerikanen te zijn. We waren allang blij dat we uit het water waren en vroegen of ze een kamer voor ons hadden. Die hadden ze helaas niet en echt behulpzaam waren ze ook niet. Ze werkten me behoorlijk op m'n zenuwen en ik vroeg of ze dan op z'n minst dekens of handdoeken hadden. Ook dat hadden ze niet voor ons zeiden ze. M'n geduld was inmiddels op en ik vroeg vriendelijk of ze begrepen wat er gebeurd was. Ik spoel niet elke dag voor m'n lol aan bij een resort om vervolgens te bekijken of ze een kamer hebben. Er liep ook politie en ik legde hun het verhaal uit. Ook vertelde ik dat we de bestuurder van het bootje niet meer gezien hadden en ze in het water moesten zoeken. De politie scheen een keer met hun zaklampen en deed vervolgens niets. Echt ongelofelijk! We weten dus uiteindelijk ook niet hoe het afgelopen is met de bestuurder. Na een tijdje kregen we met pijn en moeite handdoeken en mochten we armoedig op een bankje van hun terras slapen. Pfff wat een afloop van onze eerste kerstdag zeg!
Na een paar uurtjes geslapen te hebben werden we wakker tussen de ontbijtende mensen. Oké, het was dus geen slechte droom. We wilden zo snel mogelijk terug naar ons eigen resort en het bleek dus nog maar 3 minuutjes varen te zijn. De zee was weer heel rustig, de zon scheen en het leek of er niets gebeurd was. We kwamen verwilderd aan bij ons hostel en de eigenaresse vroeg wat er gebeurd was. Ze was erg geschrokken en blij dat we veilig waren. We besloten om onze tassen te pakken en een hostel te gaan zoeken vlakbij de pier. Het was erg jammer, aangezien het een heel mooi resort was, maar we wilden dit nooit meer meemaken. Gelukkig hadden ze nog privé kamers in het hostel waar al die gasten sliepen. We hadden natuurlijk niet veel keus meer, omdat het kerst was en veel al volgeboekt was. Het maakte ons niet veel meer uit of we een luxe kamer hadden, als we maar een bed hebben en niet meer in de avond de zee op moeten. In de middag hebben we een tour langs kleine eilandjes gedaan, wat erg mooi was. Wat we erg confronterend vonden waren de borden op de eilanden met "tsunami evacuation route" erop. Bij alle eilandjes wordt je dan naar een hoger punt geleidt om zo te overleven indien er een tsunami is. Tijdens de kerstdagen liepen er ook allemaal mensen met speciale t-shirts aan ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de enorme natuurramp. Op tweede kerstdag was het namelijk 11 jaar geleden dat door de tsunami alleen al op Koh Phi Phi 2000 doden vielen. Ongelofelijk om je voor te stellen dat ook al die mensen net als ons kerst aan het vieren waren en het ze ineens overkwam.
Na de mooie tour langs de eilandjes en na de zonsondergang gezien te hebben op zee, gingen we wat eten. M'n maag was ietsjes rustiger, maar ik hield het alsnog bij licht voedsel. In de ochtend was ik even langs de apotheek gegaan, waarna ik antibiotica mee heb gekregen. Waarschijnlijk is de bacterie van Koh Rong toch nog niet volledig uit m'n lichaam. Na het eten gingen we nog een drankje doen met iedereen. Het was erg gezellig en kerst voor 2015 zat er hiermee alweer op!
We hadden na kerst nog een dag op Koh Phi Phi en we besloten rustig aan te doen. We hebben een beetje rond gelopen, wat winkeltjes bekeken en hebben in de avond nog met een aantal van de groep wat drankjes gedaan. Iedereen was erg moe en we besloten om niet veel later naar bed te gaan. De volgende ochtend hebben we weer de boot naar het eiland Koh Phangan, waar we oud en nieuw zullen vieren.
We stapten de volgende morgen op de ferry naar Krabi. We moesten daar vervolgens met een busje naar een andere pier en als laatste met de boot naar Koh Phangan. Na een aantal uur kwamen we dan eindelijk aan op onze volgende bestemming. We hadden hetzelfde resort geboekt als waar Johan (Jan aar z'n broertje) dit jaar gezeten had. Het was een prima resort met nette bungalows en een leuk strand. Ze hadden het resort leuk aangekleed met schommels en hangmatten wat een relaxte sfeer gaf. We blijven hier uiteindelijk 5 nachten en zullen na oud en nieuw op 2 januari weer doorreizen. We huurden voor de komende 5 dagen een scooter, zodat we zelf een beetje rond konden rijden over het eiland. We hadden de eerste dag wat met de scooter gereden, op het strand gelegen en verder niet veel bijzonders gedaan. We besloten om lekker vroeg naar bed te gaan, aangezien morgen de rest van de groep ook naar Koh Phangan komt en we dan met z'n allen naar een jungle party gaan.
Na een rustig dagje maakten we ons klaar voor de jungle party. We hadden met de groep afgesproken om er heen te gaan en we dronken van te voren eerst wat samen. We werden met de taxi afgezet en we kwamen dus echt midden in een stukje jungle terecht. Daar hadden ze een heel terrein afgezet met verschillende podia. Het was weer super gezellig met elkaar en het was een leuk feestje. Nu snel met de taxi uit deze rimboe en op naar ons bedje!
Overdag hebben we weer lekker bij het strand gelegen en in de avond zijn we naar een klein Thai boksgala geweest. Het was leuk om een keer te zien en het is echt ongelofelijk hoe snel en lenig die mannetjes zijn. De laatste partij was tussen een Nederlander en een Thai. Het was de eerste wedstrijd ooit voor die Nederlander en we hadden er een hard hoofd in. De Nederlander bleek uiteindelijk aardig goed te zijn en hij won dus ook de partij. Na 7 partijen was het gala afgelopen en gingen we naar bed.
We worden wakker en het is oudejaarsdag. Het is een heel vreemd idee om met de feestdagen niet thuis te zijn en ook nog eens 6 uur eerder oud en nieuw te vieren. We hadden met Josh en twee vrienden van hem afgesproken om met de scooter rond te rijden. Josh is een Engelse jongen van de groep waarmee we heel erg goed kunnen opschieten. Één van die vrienden van Josh was hier ook al eerder van dit jaar. Hij wist daardoor overal de weg en we besloten om naar een waterval te rijden. Wat ons meteen opviel was dat er veel politie en mensen van het leger op straat liepen. We werden zelfs bij de waterval gefilmd door mensen van het leger en we moesten onze naam opschrijven voordat we verder liepen. Dit gaf ons allemaal een beetje een vreemd en onrustig gevoel. Later hoorden we dat dit uit voorzorg voor terroristische aanslagen was. Na het zien van de waterval liepen we nog door naar het viewpoint van Koh Phangan. Vanaf daar had je een heel mooi uitzicht over het hele eiland. Aangezien het weer een behoorlijke klim naar boven was, besloten we om snel naar beneden te gaan. Niet veel later begon het keihard regenen. Hebben wij dat?! We kwamen als verzopen katjes weer beneden en gingen snel met de scooter verder. Hierna zijn we nog bij een "wipe out baan" en bij twee grote glijbanen in het water geweest. Ik paste er sowieso al voor en jan aar kon helaas niet, aangezien hij een behoorlijke infectie aan z'n voet had. Het was wel super leuk om naar te kijken. De middag was alweer voorbij en we gingen snel terug naar het resort om ons klaar te maken voor oudejaarsavond.
Nadat we gedoucht waren pakten we de taxi naar het gedeelte waar de fullmoon party was. We hadden daar rond 21.00 uur afgesproken met iedereen van de groep. Zoals bijna iedereen op de fullmoon party werden wij ook met lichtgevende verf beklad. De tijd vloog echt voorbij en voordat we het wisten stonden we met z'n allen al af te tellen naar het nieuwe jaar....3,2,1 Happy New Year!! Het strand was echt helemaal afgeladen met mensen. Er werd gezegd dat er ongeveer 60.000 man zou zijn. We moesten dus echt proberen bij elkaar te blijven. Het was onderling super gezellig en het was leuk om oud en nieuw te vieren met de mensen waarmee we al bijna 6 weken reizen. Toch blijft het een vreemd idee dat we zo ver weg zijn van onze familie en vrienden en wij nu al 6 uur eerder het nieuwe jaar inluiden. Na een leuke avond was oud en nieuw van 2015 alweer voorbij. We zeiden iedereen gedag en gingen met de taxi terug naar ons resort.
Aangezien we allebei behoorlijk moe waren na de fullmoon party van gister, hebben we de hele middag bij het zwembad gelegen. Later op de avond hebben we nog wat drankjes gedaan met twee Nederlandse gasten van ons resort, waarna we op tijd naar bed gingen. Morgenvroeg hebben we de boot naar het eilandje Koh Tao. Op dit eiland gaan we duiken en hier kijken we echt enorm naar uit!
Tot snel.
Veel liefs van ons xxxx
Na de lange reis vanuit Vientiane komen we op eerste kerstdag in het begin van de middag aan op het eiland Koh Phi Phi. Wanneer we op de pier lopen, staan er allemaal mannetjes van verschillende resorts te gillen. Ineens zie ik een bordje van ons resort. Na even gewacht te hebben werden we met een longtail bootje naar ons resort gebracht. We bleken dus helemaal aan de andere kant van het eiland te zitten. Het resort was heel rustig en mooi en we hadden een heel hoog boomhutje. Met nog spierpijn in onze kuiten van de grotten, kostte het behoorlijke moeite om steeds naar boven te lopen. Maar ach we hebben wel mooi uitzicht vanuit ons boomhutje ;)
We hadden voor kerst met een groep mensen afgesproken die we eerder deze reis in Vietnam en Cambodja ontmoet hadden. We gingen in de avond wat met elkaar eten en natuurlijk wat drankjes doen. Aangezien we aan de andere kant van het eiland zaten moesten we een longtail bootje als taxi naar het drukkere gedeelte van het eiland nemen. Bij de pier was het drukke leven met restaurantjes, winkeltjes en barretjes. Gelukkig was het maar ongeveer een kwartiertje naar de pier, dus we zaten er zo. De eigenaresse van ons resort vertelde dat er in de avond en nacht ook gewoon longtail bootjes terug varen naar het resort, dus daarover hoefden we ons geen zorgen te maken. We wisten in welk hostel een aantal mensen van de groep sliepen, dus we liepen daarheen om ze weer te ontmoeten. Het was super leuk om ze weer te zien en nadat iedereen omgekleed was gingen we wat eten en drankjes doen. Mijn kerstmaal was niet heel bijzonder, aangezien ik helaas weer erg last had van m'n maag. Ik houd het voorlopig even bij droge rijst, want ik wil niet weer zo ziek worden als op Koh Rong.
De avond was erg gezellig en rond 02.30 uur liepen we terug naar de pier om een longtail boot naar ons resort te nemen. De bestuurders van die bootjes deden erg moeilijk en vroegen bizarre prijzen. Gelukkig wilde één man het voor minder doen en we stapten in. Vijf Amerikanen moesten ook naar een resort naast ons, dus we besloten om met één boot te gaan. Meteen merkten we dat het behoorlijk waaide. Vooral toen we een stukje verder op zee kwamen. De zee werd echt enorm onrustig en de bestuurder had moeite om te sturen en de boot onder controle te houden. Ik had meteen door dat dit geen prettige rit zou worden en ik wilde zo snel mogelijk naar ons resort. De wind werd steeds erger en de zee steeds onrustiger. De golven sloegen echt over het bootje heen, we gingen alle kanten op en de bestuurden riep ineens dat we onze reddingsvesten aan moesten doen. Oké, dit is nu echt niet grappig meer, want de bestuurder is nu zelfs lichtjes in paniek. De Amerikanen in ons bootje hadden we ondertussen bijna verzopen, want die waren alleen maar hysterisch aan het doen en zaten te gillen naar elkaar. Niet veel later riep de bestuurder ineens dat we van de boot af moesten springen en wel nu...Er sloegen hele hoge golven het bootje in, we sprongen met onze telefoon boven ons hoofd het water in en binnen een paar minuten zonk het bootje. We moesten ongeveer nog 400 meter naar de kant zwemmen en de golven waren echt hoog. Gelukkig kwamen we veilig, maar enorm geschrokken, aan op het strand. Het bleek het resort van de Amerikanen te zijn. We waren allang blij dat we uit het water waren en vroegen of ze een kamer voor ons hadden. Die hadden ze helaas niet en echt behulpzaam waren ze ook niet. Ze werkten me behoorlijk op m'n zenuwen en ik vroeg of ze dan op z'n minst dekens of handdoeken hadden. Ook dat hadden ze niet voor ons zeiden ze. M'n geduld was inmiddels op en ik vroeg vriendelijk of ze begrepen wat er gebeurd was. Ik spoel niet elke dag voor m'n lol aan bij een resort om vervolgens te bekijken of ze een kamer hebben. Er liep ook politie en ik legde hun het verhaal uit. Ook vertelde ik dat we de bestuurder van het bootje niet meer gezien hadden en ze in het water moesten zoeken. De politie scheen een keer met hun zaklampen en deed vervolgens niets. Echt ongelofelijk! We weten dus uiteindelijk ook niet hoe het afgelopen is met de bestuurder. Na een tijdje kregen we met pijn en moeite handdoeken en mochten we armoedig op een bankje van hun terras slapen. Pfff wat een afloop van onze eerste kerstdag zeg!
Na een paar uurtjes geslapen te hebben werden we wakker tussen de ontbijtende mensen. Oké, het was dus geen slechte droom. We wilden zo snel mogelijk terug naar ons eigen resort en het bleek dus nog maar 3 minuutjes varen te zijn. De zee was weer heel rustig, de zon scheen en het leek of er niets gebeurd was. We kwamen verwilderd aan bij ons hostel en de eigenaresse vroeg wat er gebeurd was. Ze was erg geschrokken en blij dat we veilig waren. We besloten om onze tassen te pakken en een hostel te gaan zoeken vlakbij de pier. Het was erg jammer, aangezien het een heel mooi resort was, maar we wilden dit nooit meer meemaken. Gelukkig hadden ze nog privé kamers in het hostel waar al die gasten sliepen. We hadden natuurlijk niet veel keus meer, omdat het kerst was en veel al volgeboekt was. Het maakte ons niet veel meer uit of we een luxe kamer hadden, als we maar een bed hebben en niet meer in de avond de zee op moeten. In de middag hebben we een tour langs kleine eilandjes gedaan, wat erg mooi was. Wat we erg confronterend vonden waren de borden op de eilanden met "tsunami evacuation route" erop. Bij alle eilandjes wordt je dan naar een hoger punt geleidt om zo te overleven indien er een tsunami is. Tijdens de kerstdagen liepen er ook allemaal mensen met speciale t-shirts aan ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de enorme natuurramp. Op tweede kerstdag was het namelijk 11 jaar geleden dat door de tsunami alleen al op Koh Phi Phi 2000 doden vielen. Ongelofelijk om je voor te stellen dat ook al die mensen net als ons kerst aan het vieren waren en het ze ineens overkwam.
Na de mooie tour langs de eilandjes en na de zonsondergang gezien te hebben op zee, gingen we wat eten. M'n maag was ietsjes rustiger, maar ik hield het alsnog bij licht voedsel. In de ochtend was ik even langs de apotheek gegaan, waarna ik antibiotica mee heb gekregen. Waarschijnlijk is de bacterie van Koh Rong toch nog niet volledig uit m'n lichaam. Na het eten gingen we nog een drankje doen met iedereen. Het was erg gezellig en kerst voor 2015 zat er hiermee alweer op!
We hadden na kerst nog een dag op Koh Phi Phi en we besloten rustig aan te doen. We hebben een beetje rond gelopen, wat winkeltjes bekeken en hebben in de avond nog met een aantal van de groep wat drankjes gedaan. Iedereen was erg moe en we besloten om niet veel later naar bed te gaan. De volgende ochtend hebben we weer de boot naar het eiland Koh Phangan, waar we oud en nieuw zullen vieren.
We stapten de volgende morgen op de ferry naar Krabi. We moesten daar vervolgens met een busje naar een andere pier en als laatste met de boot naar Koh Phangan. Na een aantal uur kwamen we dan eindelijk aan op onze volgende bestemming. We hadden hetzelfde resort geboekt als waar Johan (Jan aar z'n broertje) dit jaar gezeten had. Het was een prima resort met nette bungalows en een leuk strand. Ze hadden het resort leuk aangekleed met schommels en hangmatten wat een relaxte sfeer gaf. We blijven hier uiteindelijk 5 nachten en zullen na oud en nieuw op 2 januari weer doorreizen. We huurden voor de komende 5 dagen een scooter, zodat we zelf een beetje rond konden rijden over het eiland. We hadden de eerste dag wat met de scooter gereden, op het strand gelegen en verder niet veel bijzonders gedaan. We besloten om lekker vroeg naar bed te gaan, aangezien morgen de rest van de groep ook naar Koh Phangan komt en we dan met z'n allen naar een jungle party gaan.
Na een rustig dagje maakten we ons klaar voor de jungle party. We hadden met de groep afgesproken om er heen te gaan en we dronken van te voren eerst wat samen. We werden met de taxi afgezet en we kwamen dus echt midden in een stukje jungle terecht. Daar hadden ze een heel terrein afgezet met verschillende podia. Het was weer super gezellig met elkaar en het was een leuk feestje. Nu snel met de taxi uit deze rimboe en op naar ons bedje!
Overdag hebben we weer lekker bij het strand gelegen en in de avond zijn we naar een klein Thai boksgala geweest. Het was leuk om een keer te zien en het is echt ongelofelijk hoe snel en lenig die mannetjes zijn. De laatste partij was tussen een Nederlander en een Thai. Het was de eerste wedstrijd ooit voor die Nederlander en we hadden er een hard hoofd in. De Nederlander bleek uiteindelijk aardig goed te zijn en hij won dus ook de partij. Na 7 partijen was het gala afgelopen en gingen we naar bed.
We worden wakker en het is oudejaarsdag. Het is een heel vreemd idee om met de feestdagen niet thuis te zijn en ook nog eens 6 uur eerder oud en nieuw te vieren. We hadden met Josh en twee vrienden van hem afgesproken om met de scooter rond te rijden. Josh is een Engelse jongen van de groep waarmee we heel erg goed kunnen opschieten. Één van die vrienden van Josh was hier ook al eerder van dit jaar. Hij wist daardoor overal de weg en we besloten om naar een waterval te rijden. Wat ons meteen opviel was dat er veel politie en mensen van het leger op straat liepen. We werden zelfs bij de waterval gefilmd door mensen van het leger en we moesten onze naam opschrijven voordat we verder liepen. Dit gaf ons allemaal een beetje een vreemd en onrustig gevoel. Later hoorden we dat dit uit voorzorg voor terroristische aanslagen was. Na het zien van de waterval liepen we nog door naar het viewpoint van Koh Phangan. Vanaf daar had je een heel mooi uitzicht over het hele eiland. Aangezien het weer een behoorlijke klim naar boven was, besloten we om snel naar beneden te gaan. Niet veel later begon het keihard regenen. Hebben wij dat?! We kwamen als verzopen katjes weer beneden en gingen snel met de scooter verder. Hierna zijn we nog bij een "wipe out baan" en bij twee grote glijbanen in het water geweest. Ik paste er sowieso al voor en jan aar kon helaas niet, aangezien hij een behoorlijke infectie aan z'n voet had. Het was wel super leuk om naar te kijken. De middag was alweer voorbij en we gingen snel terug naar het resort om ons klaar te maken voor oudejaarsavond.
Nadat we gedoucht waren pakten we de taxi naar het gedeelte waar de fullmoon party was. We hadden daar rond 21.00 uur afgesproken met iedereen van de groep. Zoals bijna iedereen op de fullmoon party werden wij ook met lichtgevende verf beklad. De tijd vloog echt voorbij en voordat we het wisten stonden we met z'n allen al af te tellen naar het nieuwe jaar....3,2,1 Happy New Year!! Het strand was echt helemaal afgeladen met mensen. Er werd gezegd dat er ongeveer 60.000 man zou zijn. We moesten dus echt proberen bij elkaar te blijven. Het was onderling super gezellig en het was leuk om oud en nieuw te vieren met de mensen waarmee we al bijna 6 weken reizen. Toch blijft het een vreemd idee dat we zo ver weg zijn van onze familie en vrienden en wij nu al 6 uur eerder het nieuwe jaar inluiden. Na een leuke avond was oud en nieuw van 2015 alweer voorbij. We zeiden iedereen gedag en gingen met de taxi terug naar ons resort.
Aangezien we allebei behoorlijk moe waren na de fullmoon party van gister, hebben we de hele middag bij het zwembad gelegen. Later op de avond hebben we nog wat drankjes gedaan met twee Nederlandse gasten van ons resort, waarna we op tijd naar bed gingen. Morgenvroeg hebben we de boot naar het eilandje Koh Tao. Op dit eiland gaan we duiken en hier kijken we echt enorm naar uit!
Tot snel.
Veel liefs van ons xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
