Phnom Penh

Vanaf Ho Chi Minh werden we om 15.00 uur opgehaald om door te reizen naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. Deze busreis zal niet zo lang duren als de andere busreizen gelukkig. We zijn erg benieuwd hoe wij Cambodja zullen vinden. We blijven voor twee nachten in deze stad en zullen daarna doorreizen naar het eilandje Koh Rong.

Rond 23.00 uur kwamen we aan in het centrum. We pakten een Tuk Tuk naar ons hostel Mad Monkey die we de dag ervoor geboekt hadden. Ik merkte meteen op dat de mensen in deze stad een andere uitstraling hebben. Naar mijn idee veel minder vriendelijk en terwijl we door de straatjes reden vond ik er soms zelfs een beetje een ongure sfeer hangen. Maar het was natuurlijk pas een eerste indruk die ik opdeed.

Na een korte rit met de tuk tuk kwamen we aan bij ons hostel. Jan aar moest even geld gaan wisselen bij een barretje voor de tuk tuk chauffeur, terwijl ik bleef wachten bij de tassen. Na ongeveer 10 minuten was hij nog niet terug. Ik begon me een beetje zorgen te maken, want er stonden een aantal mannen me een beetje vreemd aan te kijken. Ik twijfelde even, wachtte nog 2 minuten en ben toen bij jan aar gaan kijken. Ik werd tegen gehouden door de mannen aan de overkant van de straat, wat ik helemaal "verdacht" vond, maar ik liep gewoon door. Wat bleek...jan aar was een jongen uit Spijkenisse tegen gekomen en stond even gezellig een praatje te maken. Alle bezorgdheid om niets dus en achteraf konden we er hard om lachen hoe ik dat barretje hysterisch binnen kwam.

We hadden heerlijk geslapen en vandaag gaan we met een tuk tuk chauffeur een halve dagtour doen. We gaan als eerste naar de "killing fields" en zullen daarna naar een genocide gevangenis gaan. Terwijl we door de stad reden werd duidelijk dat Cambodja een stuk armer is in vergelijking met Vietnam. De wegen zijn erg slecht en je ziet overal mensen op straat liggen. Ook de huizen en de winkeltjes zien er erg armoedig uit.

Na een half uurtje rijden komen we aan bij de killing fields. We weten er wel iets vanaf, maar we weten niet het precieze verhaal erachter. Gelukkig hebben ze voicerecorders met koptelefoons waarmee het hele verhaal wordt uitgelegd terwijl je rondloopt over de velden. En ze hadden ze zelfs met Nederlandse vertaling, wat erg fijn was.

Al snel werd duidelijk hoe gruwelijk het verhaal achter de "killing fields" is. Het is bizar om te realiseren dat zoiets gruwelijks en onmenselijks nog niet eens zo lang geleden heeft afgespeeld. In 1975 was er een man, Pol Pot, die aan de leiding kwam in Cambodja. Hij geloofde in het pure volk, wat naar zijn idee bestond uit de mensen van het platteland, de boeren. Hooggeschoolden en andere mensen moesten uitgeroeid worden om zo het pure volk over te houden. Dit zieke "idealisme" leverde hele erge gruwelijkheden op en had als resultaat dat er binnen 3 jaar tijd bijna 2 miljoen mensen gemarteld en vermoord werden, waaronder ook vrouwen en baby's. De baby's werden doodgeslagen tegen bomen. De velden waar we liepen lieten zien hoe gruwelijk het geweest moest zijn. Er waren meerdere massagraven waarin je de botten en tanden nog zag liggen. Ook zag je overal waar je liep kledingstukken of delen ervan liggen. Buiten het verhaal achter de killing fields kregen we ook hartverscheurende verhalen van slachtoffers en nabestaanden te horen door onze koptelefoons. Dit samen met hetgeen wat te zien is op de velden gaf een totaal beeld, wat zorgde voor een verdrietig en boos gevoel. Het is ongelofelijk dat een man als Pol Pot 3 jaar aan de leiding kon zijn en zijn eigen volk ongestoord kon uitroeien. We liepen echt met kippenvel rond over de velden en waren er echt even stil van.

Na de killing fields gingen we met de tuk tuk naar een genocide gevangenis wat nu een museum is. Gelukkig hadden ze ook hier voicerecorders waardoor we de uitleg kregen over deze genocide gevangenis. In deze gevangenis werden de mensen gevangen gehouden die volgens Pol Pot niet tot het pure volk behoorden en dus vermoord moesten worden. De mensen die hier in gevangenschap zaten werden dagelijks gemarteld en wisten dat er maar een kleine kans was dat ze dit zouden overleven. De gevangenis bestond uit meerdere gebouwen waarin ook de martelkamers nog te zien waren. Er hingen foto's van gemartelde en vermoorde mensen en het bloed was nog te zien in de tegels van de vloer. Het zorgde echt weer voor kippenvel en we vonden het bizar en gruwelijk dat er zoveel foto's waren van gemartelde en vermoorde mensen. Het was erg confronterend en zeker na het zien van foto's van vermoorde vrouwen en kinderen. Na rondgelopen te hebben in de genocide gevangenis en bij de killing fields geweest te zijn was het tijd om terug te gaan en rustig te gaan eten. Het was een erg indrukwekkende dag wat een beetje zorgde voor een triest gevoel bij ons beiden. We zijn blij dat we er geweest zijn, want het was de realiteit niet eens zo lang geleden en het is een belangrijk deel van de geschiedenis van Cambodja.

Na gegeten te hebben deden we nog één drankje in de bar, zeiden we...uiteindelijk werden het er natuurljk meer en gingen we met een aantal mensen van ons hostel mee naar een tent verderop. Het was een erg gezellige avond, wat we wel nodig hadden na zo'n indrukwekkende dag.

De laatste dag in Phnom Penh is aangebroken, want in de middag worden we met de bus opgehaald om in ongeveer 5 uur door te reizen naar het plaatsje Sihanoukville wat ligt in het zuiden van Cambodja. Vanaf daar zullen we de dag erna de boot pakken naar het bounty eilandje Koh Rong. Nadat we nog even snel wat gegeten hadden in de stad, stond de bus alweer klaar om in te stappen. Tot het volgende verhaal!

Veel liefs van ons xxxx