Laatste stop in Vietnam: Ho Chi Minh city

Na ongeveer 8 uur rijden komen we in de vroege ochtend aan in Ho Chi Minh city. Het is de grootste stad van Vietnam en het is tevens onze laatste plaats die we zullen bezoeken in Vietnam. We worden afgezet bij een centrale plek voor bussen en kunnen lopend naar ons hostel. We hadden namelijk al van andere mensen gehoord dat het centrum en de meeste backpackers hostels in 5 minuten aan te lopen waren. We kwamen dan ook heel snel bij ons hostel aan en konden onze tassen afgooien. We konden namelijk pas vanaf 12.00 uur inchecken. We gingen vervolgens maar de stad in om te ontbijten.

Jan aar werd meteen al blij, want hij zag op 20 meter vanaf ons hostel een Starbucks zitten. Daar zal ik de komende dagen genoeg naartoe moeten als tussenstop ben ik bang. We hadden een beetje door de stad heen gelopen en gingen op een terras ontbijten. Meteen merkten we dat het super warm is in Ho Chi Minh. En het is nu pas 07.30 uur.

Na het ontbijt gingen we terug naar ons hostel en ondertussen konden we inchecken. De kamer was erg netjes en het was verder een modern hostel, zelfs met een lift! We werden daar toch wel erg blij van, aangezien de meeste private rooms op de hoogste verdiepingen liggen en we dus steeds als bepakte en bezakte ezels omhoog moesten met onze tassen.

We besloten om de eerste dag in Ho Chi Minh niet zoveel te ondernemen. We blijven twee nachten en hebben genoeg tijd om bepaalde dingen te zien. We hebben in de middag een beetje rondgelopen, geluncht en wat winkeltjes bekeken. Het is een erg grote, moderne en drukke stad wat een beetje te vergelijken is met Hanoi. In de avond wilden we sushi gaan eten. We vonden een restaurant via tripadvisor die erg goed aangeschreven stond en het was niet ver van ons hostel. We besloten om er gelijk heen te lopen, omdat we enorme trek hadden.

We kwamen na 10 minuutjes lopen aan bij het restaurant en ik zag meteen al dat het een mooie en moderne zaak was. We liepen enthousiast naar binnen, werden wat vreemd aangekeken en er werd gevraagd of we wat wilden eten. "Uhmm ja, want dit is een restaurant toch?", vroeg ik nog even voor de zekerheid. Ze keek even voorzichtig naar onze kleding en vroeg vervolgens of we aan de bar wilden eten. Ik keek even om me heen en zag allemaal opgedofte Vietnamese mensen zitten in cocktailjurkjes en nette overhemden. Oké, wij hadden een kort broekje, een shirtje en teenslippertjes aan en dat was dus de reden dat we in eerste instantie naar de bar begeleid werden. Jan aar en ik kregen meteen een lachbui en ik bedacht me even een minuutje, waarna ik mevrouw vriendelijk vroeg of ze misschien toch gewoon een normale tafel had voor ons, omdat het iets gezelliger eten is, dan naast een spoelbak.

De sushi was echt heerlijk en jan aar en ik bleven lachen om het feit dat we er vanavond niet "bij hoorden", maar we toch tussen de elite van Vietnam zaten te eten. Na het eten hebben we nog een drankje gedaan bij een barretje vlakbij ons hostel en zijn we daarna naar bed gegaan.

We wilden de tweede dag naar de bekende Cu Chi tunnels en vroegen even bij de receptie van ons hostel na wat de mogelijkheden waren qua tours. We besloten om voor een halve dagtour te kiezen in plaats van een hele dagtour. De bus vertrok aan het begin van de middag en zou aan het begin van de avond weer terug zijn. Na ongeveer twee uur kwamen we aan bij de Cu Chi tunnels. Onze gids deed z'n best om ons te begeleiden in het Engels, al was dat niet altijd een succes en hoopte ik tussendoor dat er nog een tolk bijkwam. Maar goed hij deed z'n best en met wat verbeeldingsvermogen werd al snel duidelijk hoe het er aan toe gegaan is tijdens de Vietnamoorlog.

Het was allemaal erg interssant en bizar om te zien. De Vietnamezen waren erg slim en vindingrijk tijdens de oorlog. Ze moesten ook wel, aangezien de andere landen betere wapens en meer geld hadden. De communistische rebellen die vochten tijdens de oorlog, de Vietcong, maakten allemaal verschillende boobytraps waarvan je hoopt dat je er nooit in terecht zal komen. Daarnaast breiden ze een bestaand tunnelstelsel uit wat al eerder gegraven was na de Tweede wereldoorlog. Dit tunnelstelsel is nu bijna 250 kilometer lang en loopt vanaf Ho Chi Minh richting de Mekong rivier bij de Cambodjaanse grens. De tunnels bestonden uit 3 lagen die steeds smaller werden naarmate je naar beneden ging. Alleen mensen met het postuur van Aziatische mensen konden daardoor kruipen. We zijn een stukje door die eerste laag van een tunnel heen gekropen en ik kreeg het meteen al benauwd. Het is onvoorstelbaar dat de Vietcongstrijders en het Vietnamese leger jaren onder de grond leefden en vochten vanuit deze benauwde positie. Na een aantal uur zat de tour erop en was het tijd voor de terugreis. Het was heel interessant en indrukwekkend om te zien.

Nadat we terugkwamen van de tour besloten we om te gaan barbecuen bij een restaurant, in de hoop dat het net zo lekker is als eerder in Dalat. Het was een super leuk restaurant, wat al helemaal in kerstsfeer was. We hebben er weer heerlijk gegeten en we besloten om daarna nog even bij een barretje wat te gaan drinken. We zien een grote groep mensen aan komen lopen en zien daar opeens weer bekende gezichten tussen zitten. Het zijn Ollie, Josh, Anna en Lauren die we al eerder ontmoet hebben tijdens de Halong Bay tour in onze eerste week. Het blijft bizar dat je steeds bekende gezichten terug ziet, terwijl iedereen een ander tijdschema heeft tijdens zijn reis.

Het was heel leuk om ze weer te zien en het werd een super gezellige avond. We kwamen er dus achter dat zij, net als ons, oud en nieuw ook op het eiland Koh Phangan in Thailand vieren. En de mensen waarmee we de Sapa tour gedaan hebben en de twee Engelse gasten uit Dalat ook, dus het zal een grote reünie worden tijdens de fullmoonparty met oud en nieuw.

De laatste dag in Ho Chi Minh is aangebroken en we hebben een drukke planning voor vandaag. Om 09.00 uur hebben we een kookcursus gepland en voor die tijd wilden we nog graag naar het "War museum". We staan dan ook om 07.30 uur al bij het museum, maar het was zeker de moeite waard. Het was een interssant, maar confronterend museum waarbij veel foto's hingen die de gevolgen van de verschillende oorlogen en vooral van de chemische bommen lieten zien.

Na het museum worden we opgehaald voor de kookcursus. Wij dachten door een normale taxi, maar het bleek dus een tuk tuk fiets taxi te zijn. Jan aar voelde zich gelijk flink voor lul zitten, aangezien het kleine mannetjes zijn die op een veel te grote fiets zich helemaal rot trappen om ons maar vooruit te krijgen. Na een half uurtje zijn we er en worden we ontvangen door een Vietnamees meisje die eerst met ons naar de lokale markt gaat om alle verse ingrediënten te kopen. Het was super leuk om zo'n markt te zien en na alles gekocht te hebben liepen we naar het restaurant.

We waren met een groepje van zes deelnemers voor de kookcursus. Een traditionele Vietnamese kok ging ons naast vier verschillende gerechten, allereerst de basistechnieken leren. Die basistechnieken zijn alleen soms iets anders dan wij gewend zijn in Nederland. Ze slaan alles plat met hun brede mes, van uien, tot knoflook en citroengrasstengels (sereh). De smaak komt dan veel meer naar voren. Jan aar vond dat het leukste onderdeel van de cursus volgens mij en hij sloeg dan ook steeds de knoflookteentjes in één slag tot moes, waardoor ik van m'n kruin tot aan m'n tenen onder de knoflook zat. De kok gaf echt heel leuk les en het was heel leerzaam. Zelfs jan aar als "anti-kok" vond het heel erg leuk om te doen. Na 2 uur koken was het tijd om alles te proeven en al zeggen we het zelf...het was echt heerlijk! :)

We zijn binnen drie weken heel Vietnam door gereisd. We begonnen in het noorden, Hanoi, en eindigden in het zuiden, Saigon. Helaas kun je niet alles zien en moet je keuzes maken in de te bezoeken plaatsen, maar ik denk dat we er het maximale uit gehaald hebben in de 3 weken die we ongeveer voor Vietnam uitgetrokken hadden. We hebben enorm veel mooie, bijzondere en leuke dingen gezien in Vietnam. Het is een heel mooi land met een enorme geschiedenis die nog steeds dagelijks terug te zien is. Hiermee doel ik vooral op de heftige en lange periode waarin Vietnam gevochten heeft tijdens gruwelijke oorlogen.

Nu we Vietnam door zijn is het tijd om door te reizen naar het volgende land Cambodja. We worden om 15.00 uur opgehaald en gaan weer met de bus naar de hoofdstad van Cambodja, Phnom Penh. Tot snel!

Veel liefs van ons xxxx