Moalboal & Boracay, het einde van de Filipijnen!

We laten ons in de ochtend met een taxi afzetten bij het busstation, want we nemen de stadsbus vanaf Cebu City naar Moalboal. Toen we de bus instapten bleken er alleen maar lokale mensen in te zitten. En het scheen nogal "bijzonder" te zijn dat wij als toeristen voor deze rit kozen, waardoor we een echte bezienswaardigheid werden. Gelukkig konden de ramen open, want het was behoorlijk warm. Na 3 uur kwamen we aan in Moalboal. We werden in het centrum afgezet, dus we moesten nog een taxi regelen voor naar ons resort. We hadden dit resort van te voren geboekt en het kreeg een heel goede beoordeling van Tripadvisor. Dit kon niet misgaan dus...

De taxi's in Moalboal zijn motoren met een soort zijspan waar wij dan als klant inzitten. Het resort bleek behoorlijk van het centrum vandaan te liggen en de weg er naar toe was vol met kuilen en hobbels. Heerlijk ritje zo in een zijspan, na 3 uur in een bus te hebben gezeten. Na ongeveer een half uurtje komen we aan bij ons resort. Na het inchecken worden we naar onze kamer gebracht. We doen de deur dicht en tot m'n verbazing zaten er enorme kieren naast de deur die opgevuld waren met wc-papier en de rest van de deur was afgeplakt met ducktape. Dit is een grap zeker?! Ik probeerde nog een beetje positief te zijn door te zeggen: "Ahh joh het bed ziet er wel lekker uit en ach we slapen hier alleen maar". Ik neem een duik op het bed en dat bed valt bijna uit elkaar. Terwijl we samen niet meer bij komen van het lachen zie ik verschillende vriendjes over de grond kruipen; rupsen, mieren, spinnen en m'n allergrootste vriend een kakkerlak. Hoe heeft dit resort in hemelsnaam een goede beoordeling kunnen krijgen op Tripadvisor? Hoe kunnen mensen dit resort aan anderen aanbevelen? We gaan samen maar even op jacht om onze "vriendjes" uit de kamer te verwijderen en ik snap ook meteen de reden van de ducktape op de deur. Gelukkig heeft Jan aar zelf ook altijd een rol bij zich, dus we plakken de deur nog maar meer af. De rol tape is ons al op verschillende momenten goed van pas gekomen. Nadat de kamerinspectie klaar was, wilden we ons even opfrissen met een douche. Kan er dan niets goed zijn aan dit resort? We hadden dus ijskoud water en als klapper op de vuurpijl viel ook nog eens het douchegordijn naar beneden. Hoe kan de eigenaar zo enthousiast zijn geweest bij het inchecken?! Hij stond vol trots achter de balie en hij maakte ook nog eens de slechtste grappen. We huren snel een scooter en gaan maar richting het centrum.

In het centrum hebben we wat gegeten, waarna we informatie wilden opvragen voor bepaalde tours. Jan aar wilde heel graag "canyoneering" doen. Dit is een tour waarbij je door watervallen heen loopt en er ook vanaf springt. Aangezien ik sinds een paar jaar soms ineens last kan hebben van hoogtevrees was ik hier een beetje huiverig voor. Bij een toeristenbureau legden ze mij uit dat er altijd een andere weg is, wanneer je niet van een waterval durft te springen. Ik besloot om het te "proberen", maar ik sprak wel af dat als ik echt niet zou durven ik het dan ook echt niet zou doen. Naast de canyoneering wilden we ook graag de walvishaaien zien. Dit konden we dus bij het toeristenbureau waar we waren als één tour boeken. We worden dan wel erg vroeg opgehaald, aangezien we voor de walvishaaien naar het plaatsje Oslob moeten.

De volgende dag stond om 4.00 uur de taxi al klaar om ons naar Oslob te brengen. Het was gelukkig ongeveer 1,5 uur rijden, dus we konden nog even bijslapen in de auto. We waren al gewaarschuwd dat het snorkelen met walvishaaien erg toeristisch was en toen we aankwamen was dit meteen duidelijk. Je kreeg eerst een korte uitleg over de dieren en er werd duidelijk gemaakt dat je ze niet moet aanraken of te dicht er naar toe moet zwemmen. Daarna werd je naam in een boek genoteerd en kreeg je een nummertje. Na even gewacht te hebben was ons bootje aan de beurt. We vaarden met meerdere bootjes naar het gebied waar de dieren gevoerd werden met plankton. Helaas is dit niet de meest mooie en natuurlijke manier om ze te zien. We hopen het ooit nog ergens anders te kunnen doen. Alsnog was het heel mooi om de walvishaaien van zo dichtbij te zien, want wat zijn het mooie en bijzondere dieren. Er zwommen er ongeveer 10 en de grootste was rond de 12 meter. Na ongeveer 40 minuten vaarden we terug en was het tijd voor de volgende groep boten. We konden ons gelukkig even afspoelen, waarna we met de taxi naar het beginpunt van de canyoneering werden gebracht.

Rond 09.00 uur komen we aan bij de organisatie die de tour verzorgd. Nadat we de waterschoenen en de helmen gepast hadden was het tijd om te gaan. Ik zag maar een aantal motoren staan en ik vroeg mij af hoe we dit met een groep van ongeveer 12 man gingen doen. We moesten dus met 3 man op 1 motor. Ohhh fijn zeg! De weg naar het beginpunt heb ik alleen maar met m'n ogen dicht gezeten en ik was blij toen ik af kon stappen. Het was namelijk een stijle zandweg omhoog, waarbij ook nog eens enorme kuilen in de weg zaten. En met z'n drieën op een motor is sowieso al niet heel comfortabel. Onze namen worden genoteerd en we lopen naar de eerste waterval. De tour kan beginnen!

Ik ben toch iets wat nerveus als ik de eerste waterval hoor. Hij was gelukkig nog niet zo hoog, namelijk rond de 4 meter. Ik moest mij even over m'n angst heen zetten, want ik kreeg ineens weer weeïge benen. Waar komt die hoogtevrees toch ineens vandaan?! Dus verstand op nul en springen maar. Het viel mij reuze mee waardoor ik het best leuk begon te vinden. Tussendoor liepen en zwommen we door de watervallen tot we bij de hogere watervallen kwamen. Ik hoorde het water kletteren en ik zei tegen jan aar dat ik dit dus echt niet ga doen. Ik keek eerst hoe de anderen sprongen en ik wilde het ineens zelf ook doen. Uiteindelijk ben ik alsnog van de hoogste watervallen gesprongen die rond de 12 en 15 meter waren. Het was denk ik een goede manier om een beetje van mijn hoogtevrees weg te nemen en vertrouwen te hebben in mijzelf. Achteraf vond ik het best leuk om te doen, maar dat betekent niet dat ik dit elke vakantie ga doen! Haha.

Nadat we terug werden gebracht naar Moalboal hebben we ons snel gedoucht en zijn we weer naar het centrum gereden om wat te eten. We waren beiden best moe en we wilden morgen gaan duiken, dus we gingen op tijd naar bed. De volgende dag zijn we na het ontbijt meteen naar het centrum gereden om te kijken of we konden duiken. We zijn langs verschillende duikscholen gelopen, waarna we er één uitgekozen hadden. We konden gelijk in de ochtend en in de middag een duik doen. De duikuitrusting was zo gepast en nadat we alles aan hadden liepen we naar het strand. De eerste duik was erg gaaf, want we zagen een sardienentrek waarbij duizenden sardienen boven je zwemmen en de scholen steeds van vorm veranderen. Dit was heel bijzonder om te zien. Helaas was het zicht niet optimaal, maar wel prima. In de middag ging het ineens hard regenen. Toen we op de boot zaten had ik het al koud, dus dat wordt wat zo in het water. Ik heb het tijdens het duiken namelijk na een tijdje ook vaak koud. De middagduik was helaas niet heel bijzonder, maar goed duiken blijft altijd leuk.

Voor de laatste nacht in Moalboal hadden we gelukkig een ander hotel in het centrum geboekt, want ik was helemaal klaar met het resort. Overal kwam weer ongedierte vandaan en ik had het gevoel of ik op een blok beton lag te slapen. We "bedankten" de eigenaar vriendelijk en we reden met gierende banden naar ons andere hotel. We hadden deze nacht gelukkig heerlijk geslapen in een normaal bed en in een schone kamer. Na het ontbijt hadden we een taxi geregeld die ons naar Cebu city bracht. We slapen hier maar weer één nachtje, want we gaan de dag erna wat dingen bekijken in Bohol.

Het was een fijn hotel met een ruime kamer. Na weer een goede nachtrust gingen we met de boot naar Bohol. Binnen 1,5 uur waren we er al. We huurden daar weer een scooter en zijn een dag rond gereden. We hebben de bekende "chocolate hills" bezocht. Dit was erg mooi! Ook hebben we nog de tasier aapjes (spookdiertjes met grote ogen) bekeken. En die beestjes zijn echt heel schattig. Na wat gegeten te hebben leverden we de scooter weer in en gingen we om 18.30 uur weer met de boot terug naar Cebu city.

Vroeg in de ochtend hadden we weer een vlucht vanaf Cebu city naar Boracay. We hadden van te voren het hostel Mad Monkey geboekt, dus we konden met een taxi gelijk door rijden. Het was echt een heel gaaf hostel met een mooi zwembad en heel mooie privé kamers. Er hing ook echt een hele leuke sfeer in het hostel, waardoor we gelijk leuke mensen hadden ontmoet. We zijn in totaal 3 nachten in Boracay gebleven en het is dat we al een vlucht hadden staan naar onze volgende bestemming. Wij vonden Boracay beiden echt super leuk. En als het kon hadden we hier nog wel een paar daagjes langer willen blijven. Het was een mooi strand en je kon er lekker eten en in de avond gezellig drankjes doen. Dit waren de eerste daagjes dat we echt lekker relaxt op het strand hadden gelegen. En na het doorreizen waren we hier ook wel een beetje aan toe. Na 4 dagen was het weer tijd om door te gaan. We vlogen van Boracay door naar Manila. En van Manila hadden we weer een vlucht via Kuala Lumpur naar Jakarta. De reis door de Filipijnen zit er alweer op en we zijn beiden echt verliefd op dit land! Wat hebben we een mooie dingen gezien en gedaan. En wat heeft de Filipijnen een mooie natuur! Het laatste gedeelte van onze reis gaat beginnen en we kijken ook enorm uit naar het land Indonesië.

Tot snel!

Heel veel liefs van ons

Xxxx