De reis is begonnen!

Lieve allemaal,

Vanuit Azië hier het eerste verslag. Na een tijd geduld te moeten hebben gehad, kon onze reis nu echt gaan beginnen. We werden door onze ouders donderdagavond uitgezwaaid op Schiphol, wat we al super lief vonden. Toen we naar de incheckbalie liepen zagen we ineens mensen achter een pilaar vandaan komen "SURPRISE"...hoe lief!!! Carola, kleine Fay, Ilja en Jor stonden er ineens om ons ook uit te zwaaien! De eerste tranen kwamen al en na het inchecken was het nu toch echt tijd om afscheid te nemen van onze lieve familie en vrienden. Ook hier heb ik wat traantjes gelaten, omdat ik iedereen thuis toch echt ga missen. Maar ik weet dat het een super mooie reis zal worden en die twee maanden vliegen zo voorbij (al denkt m'n moeder daar anders over haha).

Oké, we zijn ingecheckt, hebben afscheid genomen, zijn de douane door, de tranen zijn gedroogd en we stappen nu dan toch echt het vliegtuig in. Klaar voor de vlucht van 11 uur. Opeens hoor ik "Tamaar?!". Ik draai me om en ineens zie ik Kelly achter me zitten. Tijdens de middelbare schooltijd gingen wij met elkaar om, dus dit was wel heel bizar dat zij en haar vriend precies achter ons zaten in het vliegtuig! Ook zij gaan een mooie reis maken door Thailand heen.

De vlucht vloog voorbij en we hebben gelukkig redelijk kunnen slapen. Voor jan aar was het wel weer even passen en meten, aangezien hij z'n benen (ondanks z'n lenigheid) in het vliegtuig vaak niet kwijt kan. Na 11 uur hadden we beiden dikke klompvoetjes, maar we waren niet de enige, hè kel?! ;) Onze tassen hadden we inmiddels weer, dus hop op onze rug en weer verder om een taxi te zoeken naar Khao San Road. Ik moet zeggen dat het wel weer even wennen is die enorme tassen op onze rug.

De taxi hadden we snel gevonden. We kwamen alleen in een enorme file, waardoor we er 2 uur over deden om naar ons hotel te komen. Gelukkig hebben alle taxi's airco, want buiten was het bijna niet uit te houden. Het was rond de 40 graden en enorm benauwd en klam. Eenmaal bij ons hotel gekomen hebben we onze tassen in de kamer afgegooid en zijn we de straat gaan bekijken. Het hotel was niet bijzonder, maar verder wel prima.

Al snel bleek dat het een enorme drukke straat is waar 24/7 leven is. Overdag zitten er mensen op het terras of lopen door de drukke straten heen en in de avond komt het helemaal tot leven. Overal op straat kan je dan lekker eten, spullen kopen en er wordt je van alles aangesmeerd. Van zelfgemaakte armbandjes tot aanstekers en andere rommel. Ik kan wel zeggen dat die mensen doorzettingsvermogen hebben, want na 3x vertellen dat je niet geïnteresseerd bent, komen ze gewoon weer enthousiast de spulletjes aanbieden in de hoop dat je dan denkt "ach, voor één keer" (met de gedachte: dan ben ik er misschien vanaf).

De eerste avond werd best laat en we voelden ons de dag na onze vlucht en een avond drankjes doen ook niet topfit. We besloten met de tuktuk door Bangkok te rijden en in de avond gingen we een fietstour doen. We dachten eerst dat het misschien wat suf was, maar het bleek super leuk te zijn. We reden met een groep en 2 gidsen door de smalle straatjes van Bangkok en door de verschillende marktjes die er tot in de nacht staan. Na de fietstour hebben we nog wat drankjes gedaan en zijn daarna terug naar het hotel gegaan. Het bleek later dan gedacht, want na een aantal FaceTime gesprekken zagen we ineens dat we nog maar 2 uurtjes konden slapen totdat onze taxi ons op kwam halen om ons naar het vliegveld te brengen. We gaan namelijk door naar het volgende punt: Hanoi!

Dit was het eerste, iets wat lange, verhaal(tje). We zijn benieuwd hoe Hanoi is. Ik zal m'n best doen om over een paar dagen weer een stukje te schrijven met de nieuwe indrukken die we op hebben gedaan! Tot snel!

Veel liefs van ons xxxx