Bagan, the city of temples!!

De tassen zijn weer ingepakt en de minivan staat klaar om ons van Mandalay naar Bagan te brengen. Bagan wordt ook wel de "tempelstad" genoemd. Dit is niet zomaar, want in Bagan staan meer dan 10.000 boeddhistische tempels en pagodes. Na iets van 5 uur komen we aan in Bagan. We worden bij een soort busstation afgezet en we moeten dan nog met een taxi naar ons hostel. We slapen de komende 3 nachten in het Ostello Bello Hostel. Het is een iets duurder hostel, maar dit hostel kregen we meerdere keren echt aangeraden. En aangezien je in de avond weinig kan doen in Bagan, is het dan wel leuk om in een gezellig hostel te slapen. Het hostel zag er inderdaad erg leuk uit en ze hadden een leuk terras waar je buiten kon zitten.

De tassen stonden ondertussen al in de kamer en we lopen naar de receptie om informatie te krijgen over een ballonvaart. Het staat op nummer 1 van "wat te doen in Bagan". En aangezien Jan aar en ik spijt hadden dat we vorig jaar in Cambodja geen ballonvaart hadden gedaan, stond dit echt op ons lijstje wat we sowieso wilden doen deze reis. Bij de receptie belden ze even rond naar verschillende bedrijven. Het bleek dus dat de meeste mensen dit ruim van tevoren boeken (oeps), maar gelukkig waren er twee uitvallers en konden we overmorgen tijdens de zonsopkomst de ballonvaart doen. We waren echt super blij en kunnen echt niet wachten tot het zo ver is.

Nu dit geregeld was gingen we even kijken of we weer een scooter konden huren om langs de tempels te rijden. De tempels staan namelijk verspreid over een heel groot gebied. Het bleek dus dat toeristen niet op gewone scooters of motoren mogen rijden in Bagan. Het was voor ons alleen toegestaan om een "E-bike" te huren. Het lijkt op een gewone scooter, maar ze rijden op een accu en gaan niet harder dan 40 (als je geluk had). En in de avond moest je hem weer inleveren om op te laden voor de volgende dag. Nou, doe die dan maar! Die dingen waren echt niet vooruit te branden, maar zo konden we de tempels en de omgeving wel op ons gemakje bekijken zeg maar haha. We hadden soms echt het idee dat je ze vooruit moest duwen wanneer we een heuveltje op gingen. De eerste dag was lekker relaxed en de tempels en de omgeving waren echt super mooi. Soms wist je gewoon niet waar je moest kijken. Echt overal staan grote en kleine tempels. Wat wij persoonlijk wel vonden was dat de binnenkant van de tempels vaak minder mooi was dan de buitenkant. Bij de Angkor Wat tempels in Cambodja (Siem Reap) vonden wij vaak de binnenkant van de tempels ook mooi door muurschilderingen en/of reliëfs. Maar alsnog is Bagan erg indrukwekkend. Dag één in Bagan zat er alweer op en we gingen na wat drankjes naar bed.

Voor dag twee hadden we weer een E- bike gehuurd en we gingen vandaag weer op ons gemakje langs tempels rijden. In de middag hebben we via de Lonely Planet even een aanbevolen restaurant opgezocht en daar geluncht. Toch zijn wij niet helemaal weg van Birmaans eten. Nou ben ik gelukkig wel snel tevreden met gebakken rijst wat ze sowieso altijd wel op de menukaart hebben staan in Azië. Voor de avond hadden we ons via het hostel opgegeven voor een boottrip tijdens de zonsondergang. We vertrokken daarvoor vanaf het hostel met een busje richting de rivier. Tijdens dit boottochtje ontmoetten we twee Duitse gasten Daniel en Chris en een Nederlands meisje Aronne. De boottocht was niet heel bijzonder, maar het was wel gezellig om weer mensen te ontmoeten. Na het boottochtje hebben we wat drankjes gedaan bij het hostel. Het was tenslotte "happy hour" en dat kunnen we niet zomaar voorbij laten gaan. Na de drankjes zijn we met de Daniel, Chris en Aronne wat gaan eten bij een restaurantje in de buurt. Het eten was daar erg lekker en het was onderling heel gezellig.

Na het eten dacht ik nog even "snel" een manicure te laten doen, terwijl de rest alvast terug ging naar het hostel. De dame nam er echt de tijd voor en na 1,5 uur was ik nog niet klaar. Ik begon het een klein beetje zat te worden, maar we klagen niet en proberen te relaxen. De hele tijd hoorde ik luid gezang buiten en ik vroeg aan de dame wie dat waren. Ze vertelde dus dat elke avond lokale mannen die naast de shop wonen onder het genot van net iets te veel alcohol hun stem en hun gitaarspel laten horen. Terwijl ik net vertelde dat ik met haar te doen had dat ze dit elke avond moest aanhoren, aangezien het merendeel echt niet om aan te horen was, herkende ik ineens een lage bromstem tussen het gezang. Oh nee he, volgens mij is het mijn eigen vent die aan het meezingen is. Ineens zie ik jan aar tegen het raam geplakt staan die met kleine oogjes naar mij staat te zwaaien. "Ja mevrouw, dat is dus mijn man!" Ik hoorde het dus goed en dat komt goed uit, want de manicure is ook eindelijk klaar. We lopen samen terug naar het hostel en Jan aar vertelde dat hij in de berm langs de weg met de lokale mensen gezellig wat gedronken had en ze aan het zingen waren. Jaaa dat hebben we gehoord haha. Na nog wat drankjes wilden we naar de kamer gaan en ik vroeg Jan aar waar onze tas met alle belangrijke spullen was. Hij twijfelde even en zei dat hij de tas bij Daniel en Chris had achter gelaten. Oké, dat is al niet zo heel handig, maar ik kreeg het helemaal even benauwd toen Daniel verbaasd naar ons keek toen we vroegen waar onze tas was. Ze hadden hem even ergens neergezet. Gelukkig vonden we hem snel terug en zat alles er gewoon in.

De volgende ochtend gaat de wekker om 4.45 uur en we staan meteen op om te douchen. We worden zometeen namelijk al rond 5.30 uur opgehaald voor de ballonvaart en we hebben er veel zin in. Nadat we nog wat andere mensen opgepikt hebben bij hotels, komen we aan op een groot en open veld. Er zijn tafeltjes gedekt en we krijgen een ontbijtje met koffie en thee. Ze hebben het verder heel leuk aangekleed met ballonnen en lampjes. Na het ontbijtje hoorden we de indeling van de ballonnen. Onze ballonvaartmaatschappij vloog met 3 ballonnen en per ballon vlogen 12 passagiers mee en een piloot. De indeling maken ze op basis van gewicht. Nadat de indeling verteld was, moesten we meelopen naar de ballonnen voor de veiligheidsinstructies. Ze legden 2 verschillende manieren qua landen uit, de harde en de zachte landing. Ze weten pas kort van te voren welke landing het gaat worden. Dit ligt namelijk aan de wind en de snelheid waarmee de ballon naar beneden komt. Ik hoop toch stiekem op een zachte landing!

De instructies zijn uitgelegd en het is tijd om de ballon op te blazen. We mogen de mand inklimmen en de ballonvaart gaat beginnen. Een uur lang vlogen we over de duizenden tempels heen terwijl de zon op kwam. We vonden het allebei zo bijzonder en zo bizar mooi. We zaten echt elke minuut te genieten. Het is niet heel goedkoop om te doen, maar wij vonden het echt dubbel en dwars waard.
Het laatste stuk vlogen we wat lager over de dorpjes heen. Dit was ook super leuk om te zien en de inwoners van de dorpjes zwaaiden en riepen naar je. Na een uur zien we het grote veld weer in zicht komen en is het tijd voor de landing. Ik vond dat we nog best wel hard naar beneden kwamen, dus ik ging maar uit van een harde landing. Het viel uiteindelijk toch mee en de ballon minderde vaart. Het werd dus gewoon een zachte landing. Nadat we geland waren, waren de tafels weer gedekt met cake en koekjes en het was tijd om de champagne flessen open te trekken. Dit schijnen ze dus altijd te doen wanneer de ballonnen weer veilig geland zijn. Nou dat is eens weer een keer wat anders dan een fruit shake in de morgen!

We werden weer terug gebracht naar het hostel en we besloten om nog even te relaxen op de kamer, aangezien het toch wel erg vroeg was vanmorgen. We bekijken de foto's en zitten echt na te genieten. Nadat we onszelf weer een beetje opgeladen hadden hebben we natuurlijk weer een E-bike gehuurd en zijn we langs de grotere tempels gereden om ze te bekijken. Aan het eind van de middag reden we terug en besloten we om gewoon bij het hostel te eten. Jan aar was gelijk fan van de burgers daar en was blij dat hij een keer geen rijst hoefde te eten. Na het eten hebben we met een groep kaartspellen gespeeld. Het was weer een erg gezellige avond met iedereen, maar we gaan lekker naar bed.

De laatste dag in Bagan is aangebroken en we hebben heerlijk uitgeslapen. We hadden al 3 dagen tempels bekeken en wilden voor vandaag een E- bike huren om door de dorpjes te rijden. Aronne had de tempels intussen ook wel gezien, dus die ging de laatste dag ook met ons mee. Het was leuk om door de dorpjes te rijden. Jan aar en ik hadden weer ballonnen meegenomen en de kinderen kwamen gelijk naar ons toe gerend. Ze zijn zo blij met de kleinste dingen. We kwamen ook langs een markt. Daar hebben we wat lokale snacks geproefd, omdat we toch wel nieuwsgierig waren naar de smaak. Sommige dingen waren absoluut niet vies, maar we waren er ook niet heel gek op. Na de dorpjes wilden we kijken of het mogelijk was om een lokaal ziekenhuis te zien. Aronne werkt als verpleegkundige en mij leek het ook wel interessant om te zien hoe de ziekenhuizen hier zijn. We reden het terrein op en ik ben eerst binnen gaan vragen of we rond mochten kijken. Dit was geen probleem. We mochten alleen geen foto's maken, wat natuurlijk logisch is. We vonden het echt bizar om te zien hoe de mensen erbij liggen. Niets lijkt steriel en alle ramen staan gewoon open, dus de insecten vliegen je om de oren. En het was zo warm in de kamers. We moeten gewoon echt hopen dat we hier niet komen te liggen. Buiten zagen we ook nog een "ambulance" staan. Dit was dus gewoon een pick-up auto.

We hadden genoeg gezien van het ziekenhuis en na wat gegeten te hebben reden we terug naar het hostel. We waren op de helft van de route toen onze E- bike ineens nog amper vooruit kwam. Ohh nee hè, de accu is toch niet op?! Nou helaas wel dus. Ik ben maar snel bij Aronne achterop gegaan, zodat jan aar de heuveltjes nog een beetje op kwam door af en toe bij te steppen. We kwamen echt niet meer bij, want het zag er echt belachelijk uit en iedereen die ons passeerde moest ook lachen. Het hostel kwam in zicht en dat was maar goed ook, want ook de accu van Aronne haar E- bike was leeg. We besloten om met een groep wat te gaan eten, omdat we rond 19.30 uur opgehaald werden om door te reizen naar het plaatsje Kalaaw. We reizen met z'n zessen naar Kalaaw om vanaf daar een 3 daagse hike te gaan doen naar Inle Lake. En we slapen dan 2 nachten bij lokale mensen in de dorpjes. We zijn erg benieuwd hoe we het gaan vinden. Dus voetjes omhoog in de bus, want die zullen genoeg te verduren gaan krijgen.

Tot snel weer!

Heel veel liefs Jan Arie & Tamara

Xxxxx