Eerste stop in Myanmar, Mandalay!

De minivan staat klaar om vanaf Pai terug naar Chiang Mai te rijden. De rit duurde ongeveer 5,5 uur en ging gelukkig snel voorbij. We kwamen rond 18.00 uur aan aan bij het busstation in Chiang Mai, waar we ongeveer een uurtje moesten wachten tot de nachtbus kwam. We waren ondertussen best moe geworden, dus we hopen lekker te kunnen slapen. We hadden goede plekken in de bus, dus stoelen achteruit en relaxen maar.

We hebben nog nooit zo'n snelle busrit gehad, want we werden wakker en waren al bijna in Bangkok. Zo willen we de nachtritjes wel vaker! We kwamen rond 4.30 uur aan in Bangkok en we werden gewoon langs de weg gedropt. Ondertussen zijn we al iets van 6x in Bangkok geweest, dus we weten gek genoeg de weg te vinden zonder kaart. We lopen maar naar Khao San Road, om te kijken of we ergens nog wat kunnen drinken of eten om heel even de tijd te overbruggen totdat we een taxi naar het vliegveld moeten nemen. We moesten rond 6.30 uur al richting het vliegveld namelijk.

Het blijft bizar om te zien hoe het nachtleven op Khao San Road is. En toen liepen wij daar met onze tassen tussen allemaal mensen die net even iets teveel "buckets" met drank op hadden. Alles ging bijna dicht op Khao San Road, dus we lopen even door tot een straat erachter. Er moet toch wel iets open zijn waar we een theetje kunnen drinken. Terwijl wij aan het lopen zijn gil ik het ineens uit en spring ik iets van een meter de lucht in. Normaal zeggen ze: "Een ezel stoot zich geen tweemaal aan dezelfde steen". Nou eenzelfde rat rende dus wel 2x tegen mijn voeten aan. Heerlijk als je slippers draagt! Jan aar kwam natuurlijk niet meer bij en ik kon er gelukkig zelf ook wel om lachen. Nu snel doorlopen want de tassen beginnen best zwaar te worden. We zien halverwege de straat nog verlichting branden op een terras. Daar kunnen we dus vast nog wel even een theetje drinken. Ondertussen worden we vergezeld door iets van 10 ratten die hun lol op kunnen met al het afval wat 's nachts op straat ligt. Zolang ze mij maar met rust laten nu, vind ik het best. Ik houd in ieder geval m'n voetjes hoog. Het was na wat theetjes snel tijd om een taxi naar het vliegveld te nemen. We vliegen van Bangkok naar onze volgende bestemming Mandalay, een grote stad in Myanmar, oftewel het oude Birma.

De vlucht was nog geen 2 uur, dus we zaten er zo. Al met al zijn we wel al bijna een dag onderweg vanaf Chiang Mai, maar gelukkig hadden we in de bus goed geslapen. Het volgende avontuur kan gaan beginnen en we zijn erg benieuwd naar Myanmar. We hebben er veel mooie dingen over gelezen en het land schijnt nog heel puur te zijn. We komen aan in de aankomsthal en we lopen gelijk door naar de bagageband. Nu maar hopen dat m'n tas erop ligt haha. Jan aar wisselde ondertussen al wat geld om in Myanmarese Kyat. De tassen kwamen snel achter elkaar en ik haalde m'n vlieghoes van m'n tas. Tenminste dat probeerde ik...m'n slotje ging ineens niet meer open met mijn code. Wat is dit nou weer? Jan aar zag mij op de grond zitten, waarbij ik iets wat agressief aan het slotje begon te draaien en te trekken. Hij kan toch niet uit zichzelf van code veranderd zijn?! We hebben er nog steeds geen antwoord op, maar jan aar heeft na lang draaien op goed geluk de juiste code weten te vinden, waardoor m'n slotje open ging. Nou mijn tas brengt niet echt heel veel geluk deze trip!

Nu we de tassen hebben en we de vlieghoezen weer opgeborgen hadden, pakken we een minivan vanaf het vliegveld naar ons hostel. We merken meteen al dat de wegen heel anders zijn dan in bijvoorbeeld Thailand en Vietnam. De hobbels en de gaten in de weg maken het ritje niet heel aangenaam en ik zat dus op een klein stoeltje wat extra uitgeklapt kan worden in het pad...gewoon maar naar buiten kijken en genieten van de omgeving, de rit is vast zo voorbij!

Ons hostel zag er netjes uit en het lag midden in Mandalay. Het is een grote stad waarbij het verkeer chaotisch is. Er zijn zoals in meerdere Aziatische landen geen duidelijke regels en de brommers scheuren overal tussendoor. Vooral de kruispunten waren ondanks de stoplichten een gekkenhuis! De kamer was meteen klaar toen we aankwamen, dus we konden onze tassen afgooien en huurden weer een scooter. We zijn meteen rond gaan rijden door de stad en hadden gelezen dat de zonsondergang erg mooi is bij een grote teak- houten brug. Terwijl we door de stad reden viel ons op dat alle mensen naar je kijken en dan vriendelijk naar je lachen. De kinderen roepen naar je en zwaaien. Dit is toch al heel anders als in Thailand. Verder viel ons ook meteen op dat je overal getoeter hoort. Alles en iedereen toetert maar en we snapten niet zo goed waarom. Wat bleek, als je iemand passeert of je slaat af in Myanmar hoor je dit aan te geven door te toeteren. Wij vonden het eerder echt heel irritant en chaotisch.

Nadat we getankt hadden reden we met de navigatie naar de teak- houten brug. We waren alleen helaas net te laat, want de zon ging al half onder. We werden benaderd door een bestuurder van een bootje die ons vertelde dat je hier beter kan komen met de zonsopgang. Dat schijnt veel mooier te zijn en dan kan je met het bootje de rivier op om vanaf daar de zon op te zien komen. We spreken gelijk maar met deze meneer af dat we dat morgenochtend willen doen. Het is wel een vroegertje, want we moeten al om 5.45 uur bij de brug klaar staan. Gelukkig is er verder niet zo heel veel te doen in Mandalay, dus we hebben geen wilde plannen voor vanavond. We reden vervolgens naar een echt Birmaans restaurant om kennis te maken met de Birmaanse keuken. We werden alleen steeds door onze navigatie de verkeerde kant op gestuurd en kwamen dus uit bij het paleis haha. Oké, hier zullen wij vast en zeker niet uitgenodigd zijn voor het diner. We werden meteen door mannen tegen gehouden die vriendelijk vroegen waarnaar wij op zoek waren. We laten het adres zien en ze waren zo behulpzaam dat één van de mannen aanbood om met zijn motor even met ons mee te rijden naar het restaurant. Ongelofelijk hoe vriendelijk iedereen hier is!

We komen gelukkig snel aan bij het restaurant en we bedanken onze persoonlijke gids vriendelijk. Het was een erg mooi restaurant en we zijn benieuwd naar de gerechten van Myanmar. We dachten dat het leuk was om van alles te bestellen zodat we samen meerdere dingen konden proeven. De serveerster schreef alles netjes op en binnen een korte tijd stond onze hele tafel vol met gerechtjes. De bakjes bleven maar komen en de serveersters keken ons met grote ogen aan. Hebben wij dit echt allemaal besteld?! Wat bleek, bij alle gerechten kreeg je dus bijgerechten wat wij er ook nog eens los bij besteld hadden, zoals groente en salades. Nou we maken wel gelijk goed kennis met de Birmaanse keuken kunnen we wel zeggen haha. We moeten erg wennen aan de smaken en als we eerlijk zijn vinden wij de Thaise en Vietnamese keuken lekkerder. Maar onze buikjes zitten goed vol en we gaan lekker naar bed.

Om 5.00 uur ging alweer de wekker, waarbij wij elkaar aankeken en ons afvroegen waarom we zo graag de zonsopkomst wilden zien. Nou we zijn nu toch al wakker, dus snel douchen en op de scooter richting de teak- houten brug. We parkeren de scooter en moesten tot halverwege de brug lopen, waar de meneer van gister met zijn bootje klaar zou staan. Zoals afgesproken zien we hem aan komen varen en we stappen snel in. De zonsopkomst was echt heel mooi en het was zeker de moeite waard om hiervoor vroeg uit bed te gaan. We varen terug met het bootje en lopen richting onze scooter. "Hij 'stond' hier", zei Jan aar. Ik wist het ook echt zeker. We keken even goed rond en zagen dat onze scooter verplaatst was. Oeps, wij hadden hem dus pal voor een heilig beeld geparkeerd. Dat hadden wij helaas zo vroeg in de morgen en in het donker niet gezien. Dat hebben wij weer! haha. Nu terug naar het hostel om even te ontbijten en te relaxen.

Na het ontbijt hadden we besloten om wat tempels te bekijken in de stad. We hadden de scooter weer gehuurd en konden er dus zelf heen rijden. Tussendoor hebben we natuurlijk geluncht, maar dan wel heel even bij een westers restaurantje. De tempels waren erg mooi en de zonsondergang hebben we bekeken vanaf de "Mandalay Hill". Dit was echt heel mooi en we hebben zowel in de ochtend als in de avond weer super mooie foto's gemaakt voor in een fotoboek voor thuis. Verder was er niet heel veel te doen in de stad Mandalay vonden wij, dus na de tempels en na wat gegeten te hebben rijden we weer terug naar het hostel. Morgenochtend worden we alweer om 7.00 uur opgehaald om met de bus door te reizen naar het volgende stadje Bagan.

Heel veel liefs Jan Arie & Tamara

Xxxxx